آموزش نهج البلاغه صفحه 1

پیشگفتار

بسم الله الرحمن الرحیم

ستایش بیکران و سپاس بی پایان ویژه و شایسته ی الله آن وجود واجبی است که گویندگان ستایش هرگز به سطحی سزاوار از ستودن او نتوانند رسید، و شمارندگان با هیچ وسیله ای نعمت بیکران او را نیارستند به زیر آمار و شماره کشید، و کوشندگان به هیچ حال در به جای آوردن حق پروردگاریش نتوانند چنانکه باید کوشید.

و درود بسیار بر پیامبر بزرگوار که پرچمدار هدایت بشر با معجزه ی جاویدان قرآن است، و زیبایی سخنش برتر از گفتار هر انسان، سخنی که بشر گرفتار در زمان و جهان، از آوردن همانند آن، یا بخشی کوچک از آن، ناتوان است، و گروندگان را پذیرش چهره ی خدایی زیبایش شایان، زیرا آدمیان پویا به سوی خداگونگی و «شدن» را رهنمودی است در هر دو جهان، و با پیشرفت و گسترش پیوسته ی اندیشه ی بشر راهنمای عملی است جاویدان. هر کس از سرچشمه اش نوشد زندگی همیشگی یابد، و آن کس که به فراگرفتنش کوشد خورشید شناخت بر خاوران دلش تابد. و کسی که با آن نشست، با توشه ای پربار از کنارش خیزد، و

چون به ژرفایش فرو رود، خوشه ای از مرواریدهای آبدار بر کنارش ریزد. همدم آشنایان با روشنایی و نور درخشان دارندگان بینایی است. برونی بس زیبا دارد و درونی با ژرفا. پرتوافکن بر فراز راه بس دراز و پر پیچ و خم بشریت، و فرمان انسان ساز در پهنای تاریخ پرفراز و نشیب آدمیت. زیباترین گفتار، و دلها را بهاری پر برگ و بار، سینه ها را با روشنایی خود از