خرد و خردمندی از دیدگاه نهج البلاغه صفحه 132

خداوند ایمان را واجب کرد برای پاکی از شرک ورزیدن … و نهی از منکر را برای بازداشتن بی خردان.

«وَ کُفُّوا أَیْدِیَ سُفَهَائِکُمْ عَنْ مُضَادَّتِهِمْ وَ التَّعَرُّضِ لَهُمْ فِیمَا اسْتَثْنَیْنَاهُ مِنْهُمْ»(1)

و دست بی خردان خود را از زیان رساندن به لشکریان و زحمت رساندن به ایشان در آن چه استثنا کردیم [به اندازه رهیدن از گرسنگی] باز دارید.

جلوگیری از حاکمیت بی خردان

« آسَی أَنْ یَلِیَ هَذِهِ الأُمَّهَ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا »(2)

می ترسم حکومت این امت را [بعد از من] نابخردان و خطاکاران به دست بگیرند.

شرح و تفسیر:

در سخنان پیشین مولا علی علیه السلام آمده بود که یکی از شرایط رهبری امت اسلامی خردمندی اوست و اکنون در این کلام از این که حکومت در دست افراد بی خرد و فاسد الاخلاق قرار گیرد اظهار نگرانی می کند همانگونه که قرآن کریم فرموده است: « وَلاَ