پیشوایی و پرهیزگاری صفحه 43

شریک و همراه نباشم؟ و در دشواریهای زندگی، پیشوا و مقتدای ایشان نگردم؟

4 _ پیشوای هشیار

در عبارت بعدی آن حضرت بیان می فرماید که علاوه بر آن که او به عنوان یک پیشوا نباید از قشر فقیر و نادار جامعه بی خبر و غافل باشد، اصولا به عنوان یک انسان مؤمن و پرهیزگار نباید همانند حیواناتی باشد که هی_چ دغ_دغه ای به جز علف و آخور ندارند. به عبارتی دیگر این بخش از سخنان آن عزیز درباره ی هر انسان اندیشمند و آزاده ای است که زندگی را هدفمند می داند و همانند چهارپایان، بی خبر و غافل روزگار نمی گذراند . به بیانات هشدار دهنده ی پیشوای آزادگان توجه کنیم:

فَما خُلِقْتُ لِیَشْغَلَنی أکْلُ الطَّیِّباتِ کَالْبَهیمَهِ الْمَربُوطَهِ، هَمُّها عَلَفُها،

أوِ المُرسَلَهِ، شُغْلُها تَقَمُّمُها؛ تَکْتَرِشُ مِنْ أعلافِها وَ تَلهُو عَمّا یُرادُ بِها.

أوْ اُتْرَکَ سُدا ، أوْ اُهمَلَ عابِثا ، أوْ أجُرَّ حَبْلَ الضَّلالَه، أوْ أعْتَسِفَ طَریقَ الْمَتاهَه.

به معنای واژه ها توجه کنیم :

لِیَشْغَلَنی: تا مرا مشغول بدارد.

أکْل: خوردن.