در آفتاب نهج البلاغه شرح و تفسیر خطبه ۱۷۵ صفحه 1

صفحه 1

مقدمه

من و نهج‌البلاغه دو آشناي ديرينه‌ايم، از دوران كودكي تا به حال نام و ياد و همراهي نهج‌البلاغه را هرگز فراموش نكرده و نمي‌كنم. پس از گذشت سالهايي به درازاي بيست سال هنوز صداي پدر در گوشم طنين‌افكن است، كه من و برادرانم را به تلاوت قرآن و مطالعه‌ي نهج‌البلاغه فرمان مي‌داد. و همواره مي‌گفت:

«قرآن و نهج‌البلاغه از يكديگر جداشدني نيست. و انسان مي‌تواند حقايق قرآن و معارف اسلامي را به زباني ساده‌تر در اوج بلاغت و فصاحت در نهج‌البلاغه مطالعه كند.»

از همان دوران كودكي به اقتضاي محيط خانوادگي كه به فروغ ولايت و محبت اهل بيت پيامبر اكرم (ص) روشن بود و در سايه سار عشق حيات‌بخش و زندگيسازي كه به مولاي موحدان و پيشواي پرهيزگاران عالم اميرالمومنين علي عليه‌السلام داشتم- و بحمدالله اين مهر و محبت علوي در جان و دلم روزافزون است- ميان من و نهج‌البلاغه پيوندي استوار و ناگسستني برقرار بود. و در حد توان فهم و قدرت درك خود مي‌كوشيدم تا از اين سرچشمه‌ي زلال حقايق و معارف اسلامي كام تشنه‌ي روحم را سيراب كنم.

من در كتاب نهج‌البلاغه خدا را ديده و شناخته‌ام. و در لابلاي سايه روشن خطوط اين صحيفه‌ي نور، ايمان، اخلاص، علم، تقوي، زهد، قيامت، قسط، آزادي، برادري، عشق، مكتب و انسان كامل را ديدار كرده‌ام.

من در پرتو فروغ خيره كننده‌ي نهج‌البلاغه از طبيعت تا پشت بام ماوراء طبيعت، از فرش تا عرش، از ناسوت تا لاهوت، از آدم تا

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه