ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1017

پس تا می توان باید از آن دور شد( و درباره کسی که )زیردست است و( تو بر او افزونی داری )خداوند تو را برتر از او گردانیده( بسیار بیاندیش، زیرا اندیشه تو درباره او از جمله راههای سپاسگزاری است )با این اندیشه چنان است که شکر و سپاس نعمتهائیکه خدا به تو عطا فرموده به جا آورده ای( و در روز جمعه سفر مکن تا اینکه به نماز حاضر شوی مگر آنکه در راه خدا بروی )برای جهاد با دشمنان دین( یا در کاری که عذر داشته باشی )که نتوانی تا هنگام نماز بمانی( و در همه کارت خدا را اطاعت و پیروی کن )به دستور او رفتار نما( زیرا اطاعت خدا بر هر چیز افزونی دارد )چون سعادت و نیکبختی از آن به دست می آید( و در عبادت و بندگی نفس خود را بفریب )او را گول زده به وسیله ترساندن از کیفر و خشنود ساختن به پاداش از شهوات جلوگیری و به طاعات وادار( و با او مدارا نما )بسیار در ریاضت و رنجش میفکن( و او را مغلوب نساز )تکلیف سخت به او مکن( و هنگام گذشت و شادیش آن را دریاب )در فراغت و خرمیش او را به طاعت و بندگی وادار( مگر آنچه بر تو واجب است )مانند نمازهای شبانه روزی( که از به جا آوردن و مراعات نمودن آن در وقتش چاره ای نیست )ناچار باید به جا آورد چه در خرمی و

چه در افسردگی( و بپرهیز که مرگ به تو برسد و تو از )اطاعت( پروردگارت برای به دست آوردن دنیا گریزان باشی، و برحذر باش از همراه شدن با بدکاران زیرا به بدی پیوندد، و خدا را تعظیم کن و بزرگ دان، و دوستانش را دوست بدار، و از خشم بپرهیز که آن لشگر بزرگ است از لشگرهای شیطان )که با آن تو را به بدبختی می کشاند( و درود بر شایسته آن.

نامه 070-به سهل بن حنیف