حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 113

1- بحار ج 5ص47

2- بحار ج 5ص17

حکمت باید گمشده مومن باشد و برای فراگیری آن همه نوع تلاش و تکاپو را بنماید اگر چه از دهان منافق و غیرمسلمان بگیرید.

همان گرامی فرمود:

الحِکمَهُ ضالَّهُ المُؤمِنِ ، فَاطلُبُوها وَ لَو عِندَ المُشرِکِ، تَکُونوا أَحَقَّ بِها و أَهلَها.(1)

حکمت گمشده مومن است پس آن را گرچه نزد مشرکت بجویید که شما بدان سزاوارتر و شایسته ترید.

حکمت را فراگیر اگرچه از منافق:

هفتاد و هفتم- و در مثل کلام فوق نیز فرمود:

الْحِکْمَهُ ضَالَّهُ الْمُؤْمِنِ فَخُذِ الْحِکْمَهَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ:

حکمت گمشده مومن است بنابراین حکمت را فرا گیرید هر چند از منافق باشد. امام سجاد علیه السلام فرمود: بیرون کشیدن مروارید گرانبها از میان زباله های کثیف را کاری پست و حقیر مشمار زیرا پدرم فرمود: شنیدم که امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: سخن حکمت آمیز به عشق قرار گرفتن در جایگاه واقعی خود در سینه منافق بی تابی می کند تا آنگاه که بیرون افکنده شود و مومن که به آن سزاوارتر و شایسته تر است می شنود و آن را می رباید. در اینکه حقیقت حکمت چیست اختلاف نظر هست ولی در مجموع و جمع بندی نظرات یک هدف به دست می آید و آن رسیدن به حق و فضیلت در دنیا و آخرت است. راغب در مفردات می گوید:

الحِکمَهُ اِصابَهُ الحَقِّ بِالعِلمِ و العَقل

حکمت رسیدن و یافتن حق است به توسط علم و عقل

این معانی در بیان معصومین علیه السلام درباره حکمت آمده:

1-حکمت اطاعت از خدا و شناخت امام علیه السلام است. (2)

2-حکمت شناخت امام علیه السلام و پرهیز از گناهان کبیره ای که خداوند کیفر آتش