حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 282

1- نهج البلاغه خطبه 98

وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَی الطَّرِیقَهِ لَأَسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (1)

و اگر جن و انسان به طریقت ایمان پایداری کنند با آبی فراوان سیرابشان می کنیم شاید همان آبی باشد که در جای دیگر وقتی داستان صبوری علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را نقل می کند می فرماید:

وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّهً وَحَرِیرًا ...وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (2)

و به خاطر صبوری ایشان بهشت و لباس حریر به آنها پاداش می دهد و پروردگار به آنها شراب طهور می نوشاند.

و هر که راه آن بزرگواران را در صبر و شکیبایی و ایثار برود مشمول آن آب حیات و پاکیزه شدن و نوش جان خواهد کرد و انشاء الله از دست ساقی کوثر یعنی مولایمان علی علیه السلام از حوض کوثر شراب طهور را خواهد نوشید. و گواراتر از آن آب فراوان و شراب طهور. شراب ولایت محمد صلی الله علیه و آله وسلم است که حلاوت و شیرینی اش بر کام جان از نهرهای چهارگانه بهشت و آب کوثر بیشتر است.

شریک جرم

صد و چهل و ششم- الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ کَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ وَ عَلَی کُلِّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَی بِهِ

کسی به عمل مردمی راضی باشد شریک آنها محسوب می شود و هر که در باطلی وارد شود دو گناه مرتکب شده یکی به جا آوردن آن گناه و دیگری راضی بودن به آن.

بسیاری از گناهان و لغزش ها از تاییدها و رضا دادن به اعمال غیرشرعی اهل گناه و ظلم است. چه بسا حادثه ای در نقطه ای دور دست از کره خاکی اتفاق می افتد فرد ناآگاه و نادان آن را تایید می کند بدون آنکه تحقیق کند که حق بوده یا باطل و اگر باطل باشد شریک جرم محسوب می شود به همین دلیل باید مواظب زبان خود باشیم بی حساب کسی را تایید و یا تکذیب نکنیم.