حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 337

1- تنبیه الخواطر ج2ص120

عِنانَها فَهُوَ شَریکٌ فِی فَسادِها ومَن اَعانَ نَفسَهُ فِی هَوی نَفسِهِ فَقَد اَشرَکَ نَفسَهُ فِی قَتلِ نَفسِهِ (1)

نفس آدمی بر بی ادبی و شرارت سرشته شده و انسان مامور است که آداب خوب را کسب کند. نفس به طور طبیعی در میدان مخالفت می تازد و انسان می کوشد خواهش های بد او را دفع کند. پس هر گاه زمام نفس را رها سازد در فساد آن شریک است و هر که نفس خویش را در خواهش هایش مدد رساند در قتل و نابودی خود شریک نفس خویش است.

فرشتگان محافظ و ماموریت آنها

صد و نود و دوم- إِنَّ مَعَ کُلِّ إِنْسَانٍ مَلَکَیْنِ یَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّیَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُ وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّهٌ حَصِینَهٌ

برای هر انسان دو فرشته هستند که وی را محافظت میکنند و چون تقدیر الهی فرا رسد تنهایش می گذارند.

عمری که برای انسان تعیین شده چون سپری او را نگه دارنده است انسان از ابتدای ورودش به دنیا در محاصره حوادث و اتفاقاتی است که هر آن ممکن است وی را از پا در آورند. خداوند تبارک و تعالی طبق فرمایش امام علیه السلام برای هر انسان دو فرشته محافظ قرار داده او را تا روزی که تقدیر الهی ایجاب می کند حفظ کنند و عمر تعیین شده برای وی نیز سپری در برابر حوادث مرگبار است.

لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ(2)

برای هر انسان از پیش رو و پشت سر مامورین الهی هستند که به فرمان او حفاظت می کنند.

إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ (3)

برای هر انسان محافظی هست.