حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 465

1- نهج البلاغه خطبه 182 و خطبه 237

اءُمْهِلُوا طَوِیلاً وَ مُنِحُوا جَمِیلاً وَ حُذِّرُوا اءَلِیما وَ وُعِدُوا جَسِیما (1)

ای بندگان خدا کجا هستند آنهایی که سالیان دراز عمر کردند و از نعمت های الهی استفاده نمودند دانش آموختند و فهمیدند به ایشان فرصت دادند و عمر را بیهوده صرف کردند سلامتی داشتند ولی فراموش کردند مهلتی طولانی و عطایای شایسته نصیبشان شد از عذاب دردناک آنها را ترساندند و پاداش های نیکو نویدشان دادند.

مسئله قضا و قدر

دویست و هفتاد و نهم- از امام علیه السلام درباره قضا و قدر الهی سوال کردند؟ فرمود:

طَرِیقٌ مُظْلِمٌ فَلَا تَسْلُکُوهُ وَ بَحْرٌ عَمِیقٌ فَلَا تَلِجُوهُ وَ سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَکَلَّفُوهُ

راه تاریکی است آن را طی کنید و دریایی عمیق است در ان وارد نشوید از اسرار الهی است برای دست یافتن به آن خود را در رنج نیندازید.

یکی از مسایل اعتقادی که ما اجازه ورود در آنها را نداریم قضا و قدر است چون قضا و قدر از صفات فعلی خداست و ما از آنچه خداوند تبارک و تعالی اراده کرده مطلع نیستیم پس نباید وارد تشکیلات خداوندی شویم و اگر وارد شویم چیزی جز سردرگمی نصیب ما نخواهد شد.

فقط باور کنیم که خداوند برای بندگان جز خیر نمی خواهد و اگر شری هم به سراغک سی رود عکس العمل کار خود اوست.

مَا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَا أَصَابَکَ مِنْ سَیِّئَهٍ فَمِنْ نَفْسِکَ (2)

آنچه از نیکی هابه تو رسد از جانب پروردگار است و آنچه از بدی ها به تو رسد از خود توست.

حتی در مواردی که ما احساس میکنیم شر است اشتباه می کنیم خیر ما د ربلایا و مصائب نهفته است.