حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 488

1- بحار ج78ص10 و ج 74ص179

2- بحار ج78ص10 و ج 74ص179

کسانی را که دوست خود می شماری اگر امتحانشان کنی می بینی که چند طبقه اند

بعضی از آنان مانند شیر پرخور و درنده خویند و برخی مانند گرگ زیانبارند برخی مانند سگ دم می جنبانند و چاپلوسند برخی مانند روباه حیله گر و دزدند شکل هایشان مختلف است اما کار و پیشه شان یکی است.

ممکن است خواننده گرامی پس از مطالعه حدیث فوق بگوید پس با که دوست شویم؟ با کسی که وقتی امتحانش کردی ویژگی های فوق را نداشته باشد و برای درک بیشتر فرمایش امام صادق علیه السلام به حدیث قبلی که از جد بزرگوارش امیرالمومنین علی علیه السلام نقل شده عنایت داشته باش و خود جمع بندی کن که با چه کسی پیوند رفاقت و دوستی برقرار کنیم.

عوض ضربه بر دشمن به خود ضربه مزن

دویست و هشتاد وهشتم- امام علیه السلام مردی را دید که برای ضرر زدن به دشمن خویش تلاش می کند و به خود ضرر می زند به او فرمود

إِنَّمَا أَنْتَ کَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِیَقْتُلَ رِدْفَهُ

تو مثل کسی هستی که به خود نیزه ای را فرو می کند تا کسی را که بر پشت او سوار می شود بکشد.

قرآن سفارش می کند.

وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَهِ (1)

با دست خویشتن خود را به هلاکت نیندازید.

در جبهه جنگ باید روی موازین نظامی جنگید. بدون اجازه فرمانده به دشمن حمله نکرد بعضی برای انتقام جویی گاهی گوش به حرف فرمانده نمی دهند و خود عمل میکنند پیشروی های نابجا انجام می دهند عوض آنکه دشمن را از پای در آورند خود را به هلاکت می اندازند. در میدان رزم همیشه باید عقلانیت بر