حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 499

1- بحار ج77ص188

الصَّدَقهَ؛ فإنّی أتَلَقَّفُها بِیَدِی تَلَقُّ_فا (1)

خدای تبارک و تعالی می فرماید: هیچ چیزی نیست مگر اینکه کسی را مامور گرفتن آن کرده ام به جز صدقه که آن را با دست خودم می گیرم.

در بیانی دیگر رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید دو چیز است که دوست ندارم کسی در آنها با من شریک شود. وضویم زیرا جزء نماز من است وصدقه ام که باید از دست من به دست سائل برسد.

فإنّها تَقَعُ فی یَدِ الرحمنِ (2)

زیرا صدقه در دست خدای مهربان می افتد.

غیرتمند زنا نمی کند.

دویست و نود و هفتم- مَا زَنَی غَیُورٌ قَطُّ (3)

انسان غیرتمند مرتکب زنا نمی شود.

زنا از بزرگترین گناهان کبیره محسوب می شود زیرا که عوارض شوم و زشت آن بیش از سایر گناهان کبیره است.

امام باقر علیه السلام می فرمود خداوند زنا را دشمن می دارد و از آن نفرت دارد عذاب زناکار از همه گنهکاران سخت تر است و زنا از بزرگترین گناهان کبیره است.

امام صادق علیه السلام فرمود:

اِنَّ اَشَدَّ النّاسِ عَذاباً یَومَ القِیامَهِ رَجُلٌ اَقَرَّ نُطفَتَهُ فِی رَحِمٍ تَحرُمُ عَلَیهِ (4)

سخت ترین عذاب را در روز قیامت آن مردی دارد که نطفه خود را در رحمی که بر وی حرام است جای دهد.

چرا امام علیه السلام می فرماید غیرتمند هرگز زنا نمی کند. چون خیانت به ناموس مردم منجر به خیانت به ناموس خودش می شود و تقاص روزگار گریبان خودش را می گیرد.

بنابراین اگر کسی غیرت داشته باشد مرتکب چنین گناه بزرگی نمی شود.