حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 559

خود ساختند و اموال زیادی را از راه حرام کسب کره و از خود بجای گذاردند لازم و ضرروی است کافی است یک نگاهی به اطراف خود و مردم معاصر خویش بیندازیم و ببینیم که این سه قشر فوق الذکر چه شدند آرزومند به آرزوهایی طولانی خود نرسید. برج ساز و ویلاساز گاه اتفاق افتاد پس از تمام شدن کار حتی مهلت داده نشد یک ماه در خانه دلخواهش سکونت کند و آنها که ثروت هنگفت و زیادی را جمع کردند قبل از بهره مند شدن از آنها قالب تهی کردند و جز وزر و وبال و مواخذه در آخرت برایشان چیزی باقی نمانده و شدند مصداق کلام پروردگار

خَسِرَ الدُّنیا وَالآخِرَهَ ذلِکَ هُوَ الخُسرانُ المُبین

فِیما اوصی آدَمُ اِلی شِیثٍ علیه السلام لا تَرکَنُو اِلی الدُّنیا الفانِیَهِ فَاِنِّی رَکَنتُ اِلی الجَنَّهِ الباقِیَهِ فَما صَحِبَ لِی وَ اُخرِجَتُ مِنها (1)

از وصیت آدم علیه السلام به فرزندش شیث علیه السلام به دنیای فانی دل مبندید زیرا من به بهشت جاویدان دل بستم اما با من وفا نکرد و از آن بیرون رانده شدم.

امام علیه السلام درباره کسانی که دنیا به آنها رو آورد و بزودی از آنها گرفته شد چنین می فرماید

جُدَّبِهِم فَجَدُّوا و رَکَنُوا اِلی الدُّنیا فَما استَعَدُّوا حَتّی اُخِذَ بِکَظمِهِم وَ رَحَلُوا اِلی دارِ قَومٍ لَم یَبقَ مِن اَکثَرِهِم خَبَرٌ وَ لا آثَرٌ قَلَّ فِی الدُّنیا لَبَثَهُم وَ اَعجَلَ بِهِم اِلی الآخِرَهِ بَعثُهُم (2)

بخت به آنان رو کرد و بهره مند شدند و به دنیا دل بستند و پس برای آخرت آماده نشدند تا آن که گلویشان گرفته شد و به سرای مردمی کوچانده شدند که از بیشتر آنان خبر و نشانی نمانده است در دنیا زمان زیادی نماندند و شتابان به سوی آخرت برده شدند.

از وسایل پاکدامنی دست نیافتن به گناهان است.

سیصد و سی و هفتم- مِنَ الْعِصْمَهِ تَعَذُّرُ الْمَعَاصِی