حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 575

1- بحار ج104ص98

2- مکارم الاخلاق ج1ص471

3- بحار ج104ص98

4- فرقان 74

مخالفت امام علیه السلام با زندگی اشرافی

سیصد و چهل و هفتم- یکی از کارگزاران امام علیه السلام ساختمان بزرگی ساخت آن گرامی به او فرمود:

أَطْلَعَتِ الْوَرِقُ رُءُوسَهَا إِنَّ الْبِنَاءَ یَصِفُ لَکَ الْغِنَی

سکه های طلا و نقره سر برآورده خود را آشکار ساختند همانا ساختمان مجلل بی نیازی و ثروتمندی تو را می رساند.

زندگی اشرافی و مجلل آن هم برای کارگزاران حکومت اسلامی ضرر فردی و اجتماعی دارد. فرد را گرفتار غرور و خود برتربینی می کند و جامعه را نسبت به مسولین حکومت بدبین می نماید مشابه اتفاق فوق در برخورد امام علیه السلام با شریح قاضی است که جزو کارگزاران آن بزرگوار بود. وقتی به امام علیه السلام خبر دادند که شریح خانه ای به هشتاد دینار خریده امام علیه السلام او را احضار کرده فرمود به من خبر دادند که خانه ای به هشتاد دینار خریده ای و سندی برای آن نوشته ای و گواهانی آن را امضا کرده اند. شریح گفت آری.

امیرالمومنین علیه السلام نگاه خشم آلودی به او کرده فرموده: ای شریح به زودی کسی به سراغت می آید که به نوشته ات نگاه نمی کند از گواهانت نمی پرسد تا تو را از آن خانه بیرون کرده و تنها به قبر بسپارد. (1)

هدف امام علیه السلام در این برخوردها مبارزه با تجمل گرایی و زیاده روی از استفاده بیت المال مسلمین است. او می خواهد که رهبران و زمامداران مسلمانان مثل طاغوت ها زندگی نکنند زندگی اشرافی نداشته باشند تا محرومین جامعه گرفتار عقده حقارت نشده مجبور شوند دست به کارهای خلاف بزنند تا خود را بالا کشیده و همسو با اهل تجمل شوند.

مرگ و زندیگ دست خداست

سیصد و چهل و هشتم- به امیرالمومنین علیه السلام گفتند اگر در خانه مردی را