حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 710

1- نهج البلاغه خطبه 216

2- حج5

اسم وشهرت و قدرت در دنیا معیار توانمندی و نبود آنها دلیل فقر و نداری نیست وقتی روز حسابرسی اعمال در صحنه قیامت برپا شد معلوم می شود چه کسی قدرتمند است و چه کسی ناتوان.

وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَإِنْ کَانَ مِثْقَالَ حَبَّهٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا وَکَفَی بِنَا حَاسِبِینَ (1)

روز قیامت ترازوهای عدالت را بر پا کنیم و به هیچ کسی ظلمی روا نخواهد شد و اگر اعمال به اندازه دانه خردلی باشد آن را حاضر می کنیم و کافی است ما حسابگر مردم باشیم.

روزی که الحسیب یعنی ذات خداوندی به حساب ها رسیدگی کند معلوم می شود چه کسی توانمند و چه کسی ناتوان است در آن روز آدم هایی که در دنیا ضعیف و فقیرشان می شناختیم به خاطر اعمال صالح و نیت های پاکشان جایگاهی رفیع و بلند دارند و آنهایی را که در دنیا جزو دانه درشت ها و چشم پرکن های جامعه می دانستیم سرافکنده و بیچاره و بینوا خواهیم دید.

شعراء در وادی توهمات

چهارصد و چهل و هفتم- از امام علیه السلام سوال شد بزرگترین شاعر کیست؟ فرمود:

إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ یَجْرُوا فِی حَلْبَهٍ تُعْرَفُ الْغَایَهُ عِنْدَ قَصَبَتِهَا فَإِنْ کَانَ وَ لَا بُدَّ فَالْمَلِکُ الضِّلِّیلُ

شاعران در یک وادی روشنی نتاخته اند تا پایان کار معلوم شود اگر ناچار باید داوری کرد پس پادشاه گمراهان بزرگترین شاعر است.

ظاهرا شخص سوال کنند هابوالاسود دولی است و منظور امام علیه السلام از پادشاه گمراهان همان طور که سید شریف رضی رحمت الله گفته امرو القیس بزرگترین شاعر دوره جاهلی و صاحب نام در شعر عربی است. اشعارهای بسیار زیبایی داشت