حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 740

1- نهج البلاغه خطبه 107

نمی شدند و هماره به کار خود ادامه می دادند ایشان نیز باید با کار مداوم چه در حوزه قلم و چه در قسمت بیان و هر هنری که دارند مردم ناآگاه را از حقایق دینی مطلع کنند و در انجام مسئولیت سنگین خویش آرام نداشته باشد.

امام علیه السلام در خطبه شقشقیه همین رسالت را با بیانی رسا عنوان می فرماید

وَ الَّذِی فَلَقَ الحَبَّهَ، وَ بَرَاءَ النَّسَمَهَ لَوْ لا حُضُورُ الْحاضِرِ وَ قِیامُ الْحُجَّهِ بِوُجُودِ النّاصِرِ، وَ ما اءَخَذَ اللّهُ عَلَی الْعُلَماءِ اءَنْ لا یُقارُّوا عَلی کِظَّهَ ظالِم وَ لا سَغَبِ مَظلُومٍ لاْلَقْیْتُ حَبْلَها عَلی غارِبها (1)

سوگند به پروردگاری که دانه گیاه را د رخاک شکافت و انسان را بیافرید اگر آن جمعیت زیاد حضور نمی یافتند و وجود جمعی یاری کننده نبود که حجت بر من تمام گردد و نبود پیمانی که خداوند تبارک و تعالی از علماء و دانشمندان گرفته تا راضی نشوند بر سیری ظالم و گرسنه ماندن مظلوم هر آینه رشته شتر خلافت را بر کوهانش می انداختم.

امام علیه السلام تصریح م ی فرماید که خداوند از علماء و دانشمندان عهد گرفته که در مواقع مناسب رسالت خود را که یاری مظلومان است انجام دهند چه یاری بهتر از کمک فرهنگی و ارشاد خلق گمراه ناآگاه که بزرگترین ظلم د رحق یک ملت گرفتن فرهنگ و دانش و فهم چگونه زیستن از آنهاست.

بدترین برادران کسی است که به خاطرش آدمی به زحمت افتد

چهارصد و هفتاد و یکم- شَرُّ الْإِخْوَانِ مَنْ تُکُلِّفَ لَهُ .

بدترین برادران آن است که به خاطرش آدمی به زحمت افتد

نمونه های بارز این افراد را در همسایگی و در بین دوستان ظاهری و فامیل به راحتی مشاهده می کنیم که گاهی یک نفر و یا یک خانواده باعث زحمت جمعی می شوند کافی است یک همسایه مردم آزار و بی توجه یک محله و اهالی و ساکنین یک کوچه را باعث جنگ اعصاب و آزرده خاطر کند.