حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه صفحه 94

1- بحار ج 78 ص349

اعتباری و عاریه بدانند و به این باور رسیده باشند که هیچ کدام ماندگار و جاوید نیستند. علم که بهترین آنهاست گاه در همین دنیا در زمان زنده بودن انسان مثل قدرت و ثروت از آدم گرفته می شود.

و مِنکُم مَن یُرَدُّ اِلی اَرذَلِ العُمُرِ لِکَی لا یَعلَمَ بَعدَ عِلمٍ شیئاً اِنَّ اللهَ عَلیمٌ قَدیر (1)

خداوند بعضی از شما را به پست ترین مراتب عمر انسان می رساند تا آنجا که تمام دانشی را که فرا گرفته فراموش می کنند خداوند آگاه و مقتدر است.

امام علیه السلام در جای دیگر می فرماید:

المالُ وَ بالٌ علی صاحِبِه الّا ما قَدَّمَ مِنهُ (2)

مال برای صاحب مال و بال است مگر آنچه که برای آخرتش پیش فرستد.

پرهیز دهنده بدیه مژده دهنده به خوبیها:

پنجاه و ششم-مَنْ حَذَّرَکَ کَمَنْ بَشَّرَکَ:

کسی که تو را از بدی ها پرهیز می دهد همانند کسی است که ترا به خوبی ها مژده می دهد.

ترساندن از عذاب الهی و بشارت به رحمت پروردگار مقدس ترین کار است چرا که کار انبیاء و در راس آنها رسول مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و اله و سلم می باشد.

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا (3)

ای رسول خدا ما تو را فرستاده ایم تا شاهد بر رفتار مردم و بشارت دهنده و بیم رسان باشی.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خود فرمود:

اَمَّا النَّذیُر فَاِنّی نَذیرٌ بِالنّارِ مَن عصانِی و اَمَّا البَشیرُ فَاِنّی اُبَشِّرُ بالجَنَّهِ مَن اطاعَنِی (4)