ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1101

امام علیه السلام (درباره صدقه) فرموده است: رسیدن روزی را (از آسمان رحمت) با صدقه دادن بخواهید (چون صدقه سبب رسیدن روزی است) و کسی که به گرفتن عوض یقین و باور داشته باشد به بخشیدن سخی و جوانمرد است (چون باور دارد که از جانب خداوند عوض می گیرد در بخشیدن بخل و زفتی نمی کند).

حکمت 133

امام علیه السلام (درباره روزی) فرموده است: کمک و یاری (روزی هر کس از جانب خدا) به اندازه نیازمندی (او) خواهد رسید.

حکمت 134

امام علیه السلام (در ترغیب به میانه روی) فرموده است: تنگدست نشد کسی که (در زندگی) میانه روی پیشه نمود (در قرآن کریم س 17 ی 29 می فرماید: و لاتجعل یدک مغلوله الی عنقک و لاتبسطها کل البس فتقعد ملوما محسورا یعنی دست خود را به گردنت مبند )در صرف مال سختگیر مباش( و نه بسیار باز و گشاده دار که )هر کدام کنی( به نکوهش و حسرت و اندوه بنشینی).

حکمت 135

امام علیه السلام (درباره آسوده ماندن) فرموده است: کمی جیره خوار یکی از دو دست است (و دست دیگر به دست آوردن مال است) و دوستی نمودن (با مردم) نیمی از خرد است (و نصف دیگر سائر صفات یا دور ماندن از شر و بدی ایشان است) و گرفتاری و اندوه نصف پیری است (و نیم دیگر فزونی عمر می باشد).

حکمت 136