ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1120

امام علیه السلام (در بعضی از صفات خود) فرموده است: (هیچگاه) دروغ نگفتم و دروغ گفته نشدم (از پیغمبر اکرم دروغ نشنیدم، زیرا پیغمبر و امام منزه و آراسته از دروغ هستند) و گمراه نشدم و کسی به وسیله من گمراه نگشت.

حکمت 177

امام علیه السلام (در زیان ستم) فرموده است: برای ستم پیشه فردا (روز رستخیز) دست نگری (از اندوه بیشمار) هست (چنانکه در قرآن کریم س 25 ی 27 می فرماید: و یوم یعض الظالم علی یدیه یعنی روزی که ستمگر دستهای خود را به دندان می گزد).

حکمت 178

امام علیه السلام (درباره مرگ) فرموده است: کوچ کردن (رفتن از دنیا) نزدیک است (پس خردمند کسی است که توشه برداشته هنگام رسیدن مرگ آماده باشد).

حکمت 179

امام علیه السلام (درباره رنج راه حق) فرموده است: هر که برای حق چهره اش را نمایان سازد (آن را کمک و یاری نماید نزد نادانان مردم تباه گردد )از آنها سخت آزار بیند، و در بعضی از نسخ نهج البلاغه جمله عند جهله الناس بیان نشده پس معنی فرمایش امام علیه السلام چنین می شود: هر که از حق اعراض و دوری کند هلاک و تباه گردد، چون دوری کننده از کسی روی خویش به او متوجه نماید(.

حکمت 180