ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1133

امام علیه السلام (در ترغیب به چشم پوشی) فرموده است: از بهترین کارهای کریم و بزرگوار چشم پوشیدن (بی خبر وانمودن) او است از آنچه (زشتیهای دیگران که) می داند (زیرا کریم پرده کس ندرد و از بسیاری زشتیها خود را غافل نشان دهد).

حکمت 214

امام علیه السلام (در سود حیاء و شرم) فرموده است: هر که حیاء و شرم جامه خود را به او پوشانید (شرم پیشه گرفت) مردم زشتی او را نخواهند دید (عیبی ندارد تا مردم بینند، یا اگر هم داشته باشد بر اثر حیاء از نظر مردم پنهان می نماید).

حکمت 215

امام علیه السلام (در ترغیب به برخی از صفات شایسته) فرموده است: به خاموشی بسیار هیبت و بزرگی پدید آید (زیرا خاموشی نشانه عقل و خردمندی است) و به انصاف و برابری پیوستگان و دوستان بسیار گردند (هر که انصاف پیشه کند مردم به او پیوسته و همراه شوند) و با نیکی کردن منزلتها بزرگ گردد (زیرا هر کس احسان کننده را ارجمند می نگرد) و با فروتنی نعمت تمام می شود (خدا هر که را نعمت داد و او با مردم فروتنی نمود سپاسگزاری کرده و سزاوار نعمت بسیار می گردد، یا اگر شخص به کسی نعمت رساند و با او فروتنی نماید نعمت را تمام کرده) و با تحمل رنجها و سختیها (ی مردم) بزرگی واجب و لازم می شود (زیرا شخص اگر از سختیها و رنجها تنگدل نگشت بزرگی و مهتری یابد و شایسته سروری گردد) و با رفتار خوب و پسندیده دشمن شکست می خورد (زیرا مردم به او روآورده دشمن را تنها می گذارند، یا با رفتار پسندیده دشمن مغلوب می شود) و با حلم و بردباری از سفیه و کم خرد یاوران او بسیار گردند (زیرا مردم او را بر اثر حلم و بردباریش کمک می نمایند، و همین معنی در فرمایش یکصد و نود و هفت گذشت).

حکمت 216