ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1179

از امام علیه السلام پرسیدند: چگونه خدا (در روز رستخیز) از مخلوق با بسیاری ایشان حساب و بازپرسی می نماید؟ آن حضرت (درباره توانائی خدا به همه چیز) فرمود: همانطوری که آنها را با بسیاریشان روزی می دهد، پرسیدند چگونه از آنان بازپرسی می کند و آنها او را نمی بینند؟ فرمود: همانطوری که ایشان را روزی می دهد و او را نمی بینند (پس جای شگفت نیست، زیرا همانطور که تو می بینی که خدا همه بندگانش را روزی می دهد بدون آنکه او را بینند همانطور توانا است که از آنها بازپرسی نماید).

حکمت 293

امام علیه السلام (درباره پیام و فرستادن) فرموده است: پیامبر تو (برای دیگری) عقل تو را بیان می کند (پس باید زیرک و دانا باشد تا بتواند مراد تو را به الفاظ شیرین و سخن رسا بفهماند) و نامه تو رساتر چیزی است که از جانبت سخن می گوید (مانند زبان تو است و چون پیام برنده نیست که شاید کم و زیاده بگوید و باعث گرفتاری و تباهی گردد).

حکمت 294

امام علیه السلام (در ترغیب به دعاء) فرموده است: گرفتاری که اندوه و درد به او سخت گرفته است نیازمندتر به دعاء نیست از تندرستی که از بلاء و درد در امان نمی باشد (بلکه هر دو به دعاء و درخواست از خدا نیازمندند: او برای بهبودی یافتن و این برای دوام تندرستی).

حکمت 295