ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 120

از خطبه های آن حضرت علیه السلام است (در مذمت از متابعت هوای نفس و آرزوی بی حد): ای مردم ترسناکترین چیزیکه از ابتلای شما به آن می ترسم دو چیز است: اول پیروی از هوای نفس و دوم آرزوی بیشمار، اما پیروی از هوای نفس شخص را از راه حق باز می دارد، و آرزوی بی حساب آخرت را از یاد می برد، آگاه باشید دنیا به سرعت و تندی (از اهلش) رو می گرداند (اهل آن بزودی فانی می گردند، و یا اینکه خوشگذرانی در آن و دل بستن به آن بی نتیجه می گردد) پس باقی نمانده از آن مگر ته مانده ای مانند باقیمانده آب ظرفی که کسی آنرا (سراشیب گرفته) ریخته باشد (در آن ظرف آبی باقی نمانده باشد مگر اندکی) و آگاه باشید که آخرت نزدیکست، و برای هر یک از دنیا و آخرت فرزندانی است، پس شما از فرزندان آخرت باشید (به دستور خدا و رسول رفتار نموده به این زندگی موقتی دل نبندید) و از فرزندان دنیا نباشید، زیرا به زودی در قیامت هر فرزندی به مادرش ملحق خواهد شد (پس فرزند دنیا در آتش و فرزند آخرت در بهشت خواهد رفت) و (بدانید) امروز (ایام عمر فانی) روز عمل و کار است، و حساب و بازخواستی ندارد، و فردا (قیامت) روز حساب و بازخواست است و موقع عمل و کار نیست (پس

این روزها را غنیمت شمرده در کاری که رضای خدا در آنست بکوشید تا در قیامت موقع حساب آسوده باشید. سیدرضی فرماید:( می گویم: حذاء بمعنی سرعت و شتابست و بعضی جذاء به جیم و ذال نقل می کنند، یعنی در دل بستن بدنیا خیر و سودی نباشد.

خطبه 043-علت درنگ در جنگ