ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1209

امام علیه السلام به جابر ابن عبدالله انصاری (از نیکان اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره پایداری دین و دنیا) فرموده است: ای جابر، قوام و بر پا بودن دین و دنیا به چهار کس است: عالمی که علم خود به کار برد (به آن رفتار نماید و به مردم بیاموزد) و جاهلی که ننگ نداشته باشد از اینکه یاد گیرد، و توانگری که به نیکی و احسان خود (درباره دیگری) بخل نورزد، و فقیری که آخرت خویش را به دنیا نفروشد پس هنگامی که عالم علم خود را به کار نبرد جاهل از آموختن و یادگرفتن ننگ خواهد داشت، و هنگامی که غنی و توانگری به نیکی و احسان خویش بخل ورزد فقیر آخرتش را به دنیایش می فروشد (کارهای ناشایسته به جا می آورد). ای جابر، هر که نعمتهای خدا (دارائی و دانائی و بزرگی و مانند آنها) بر او بسیار شود درخواستهای مردم به او بسیار می گردد، پس کسی که برای خدا در آن نعمتها به آنچه که واجب است قیام نماید آنها را همیشگی و پایدار می سازد، و آنکه برای خدا در آنها به آنچه واجب است قیام ننماید آنها را به نابودی و نیستی می کشد.

حکمت 365