ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1241

امام علیه السلام به غالب ابن صعصعه پدر فرزدق (شاعر) در بین اینکه گفتگو می کردند فرمود: شتران بسیارت را چه کردی؟ غالب گفت: حقوق (مردم) آنها را پراکنده ساخت (در راههای خیر مانند صدقه، زکوه، صله رحم، اداء دین به کار رفت) آن حضرت علیه السلام (در ستودن اداء حقوق مردم) فرمود: این پراکندگی ستوده ترین راههای پراکنده شدن آن شتران است.

حکمت 439

امام علیه السلام (در زیان نادانی به احکام دین) فرموده است: کسی که بدون دانستن احکام دین داد و ستد کند در ربا (بهره دادن و گرفتن در وام که حرام و موجب کیفر الهی است) فرو رود (گرفتار شود).

حکمت 440

امام علیه السلام (در زیان ناسپاسی) فرموده است: هر کس مصائب و اندوههای کوچک و بزرگ شمارد خداوند او را به بزرگهای آنها گرفتار گرداند (زیرا بزرگ شمردن اندوه کوچک دلیل بر راضی نبودن به قضاء و قدر الهی است که مستلزم مستعد بودن برای فزونی بلاء و اندوه است، ولی اگر آدمی بر مصیبت و اندوهی که پیش می آید خدا را سپاسگزار باشد آماده برای دفع آن شود).

حکمت 441