ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1245

امام علیه السلام (در اعتماد نداشتن به تدبیر و پایان بینی) فرموده است: قضاء و قدر الهی بر حسابگری (بنده چیزی را برای خود) پیشی می گیرد به طوری که (گاهی) آفت و تباهی در تدبیر و پایان بینی می باشد (پس نباید شخص دست از توکل برداشته به تدبیر و اندیشه خود اطمینان نماید. سیدرضی علیه الرحمه فرماید:) این معنی پیش از این (در فرمایش شانزدهم) به روایتی که الفاظ آن با این الفاظ تفاوت دارد گذشت.

حکمت 452

امام علیه السلام (در بردباری و شتاب نکردن) فرموده است: حلم و تانی دو فرزند یک شکمند که آنها را بلندی همت و اراده پابرجا می زاید (بردباری و شتاب نکردن در یک درجه و یک پایه هستند، زیرا همانطور که شخص بلند همت زود به خشم نیامده حلم می ورزد همچنین در کارها شتاب ننموده پایان را می نگرد).

حکمت 453

امام علیه السلام (در نکوهش غیبت) فرموده است: غیبت و سخن گفتن پشت سر گوشش ناتوان است (تنها وسیله ای که شخص ناتوان می تواند به آن از دشمن انتقام کشد یا بر کسی حسد و رشک برد بدگوئی پشت سر او است).

حکمت 454

امام علیه السلام (در آزمایش بندگان) فرموده است: چه بسا کسی به سبب گفتار نیک (مردم) درباره او در فتنه و سختی افتاده (ترجمه و شرح این جمله در فرمایش یکصد و دوازدهم گذشت).

حکمت 455