ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 1248

امام علیه السلام در سخنی (درباره عمر ابن خطاب) فرموده است: و (بعد از ابوبکر) فرمانروا شد بر مردم فرماندهی (عمر به مقام خلافت نشست) پس (امر خلافت را) برپا داشت و ایستادگی نمود (بر همه تسلط یافت) تا آنکه دین قرار گرفت (همچنانکه شتر هنگام استراحت پیش گردن خود را بر زمین نهد، اشاره به اینکه اسلام پس از فتنه و هیاهوی بسیار از او تمکین نموده زیر بارش رفتند).

حکمت 460

امام علیه السلام (در پیشامدهای ناروا) فرموده است: می آید بر مردم روزگار بسیار گزنده (دشوار) که در آن توانگر بر آنچه در دو دست راست می گزد (به مال و دارائی بخل ورزیده آن را در راه خدا نمی دهد) و به این کار امر کرده نشده است، خداوند سبحان (در قرآن کریم س 2 ی 237) فرموده: و لاتنسوا الفضل بینکم یعنی فضل و احسان خدا را بین خود فراموش ننمائید (به یکدیگر کمک کنید) در آن روزگار بدکاران برخاسته گردن می کشند، و نیکوکاران بیچاره و خوار شدند، و با درماندگان خرید و فروش کنند (به آنها گران فروخته و از آنان ارزان خرند) و رسول خدا صلی الله علیه و آله از فروختن (طعام) به درماندگان (یا داد و ستد با آنها) منع نموده است (چون باید به آنان کمک کرد، یا با آنها چنان معامله و خرید و فروش نمود که با آنکه درمانده و بیچاره نیست معامله می نمایند).

حکمت 461