ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 130

از خطبه های آن حضرت علیه السلام است (در بیان آنچه سبب فتنه و فساد می شود): منشا فتنه و فسادها (در میان مردم) پیروی از خواهشهای نفس است، و احکامیکه برخلاف شرع صادر گردد، کتاب خدا (قرآن کریم) با آن خواهشها و حکمها مخالف است، و (همچنین از اسباب فتنه و فساد آن است که) گروهی از مردم دیگران را بر خواهشها و حکمهای بر خلاف دین یاری و پیروی می کنند (چون حق و باطل را در هم می نمایند فتنه و فساد ظاهر می شود) پس اگر باطل با حق در هم نمی شد راه حق بر خواهان آن پوشیده نمی گردید، و اگر حق در میان باطل پنهان نمی بود دشمنان (هرگز) نمی توانستند از آن بدگوئی کنند، و لیکن چون قسمتی از حق و قسمتی از باطل فرا گرفته و در هم می گردد پس آنگاه شیطان بر دوستان خود تسلط پیدا می کند (برای اضلال و گمراهی فرصت بدست آورده، و باطل را در نظر خواهان حق جلوه می دهد و راه بدگوئی را برای دشمنان دین باز می نماید) و کسانیکه لطف خدا شامل حالشان گردیده است (از اضلال و گمراهی شیطان) نجات می یابند (و از آمیزش حق به باطل در شبهه نمی افتند).

خطبه 051-یاران معاویه و غلبه بر فرات