ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 412

به خدا و رسول ایمان نمی آورید( تا کسی را که نقض عهد کرده و پیمان شکسته )به آنها نگرویده( بشناسید، و هرگز به کتاب خدا چنگ نمیزنید )به دستور آن رفتار نمینمائید( تا کسی را که آن را دور انداخته )به احکام آن عمل ننموده( بشناسید، پس )چون اشخاصی را که در راه راست قدم ننهاده و عهد و پیمان قرآن را شکسته و آن را رها کرده اند شناختید و از آنها دوری و بیزاری جستید( راه راست و وفای به عهد و پیمان و کیفیت وابسته شدن به قرآن را از اهل آن )ائمه هدی علیهم السلام( درخواست نمائید، زیرا ایشان زنده دارنده علم و دانش و میراننده جهل و نادانی هستند )به دلیل اینکه( آنانند کسانیکه حکم ایشان )احکام شرعیه و تکالیف الهیه که بیان فرموده اند( شما را آگاه میسازد و از علم و دانائیشان، و خاموشی آنها )در جائیکه سخن نباید گفت( از )نیکوئی( گفتارشان، و ظاهرشان از باطنشان )برابری گفتار و کردارشان از درستی اعتقاد و راستی ایمانشان( مخالف دین نیستند )زیرا زمام آن به دست آنها بوده و معصوم و مبری از هر عیب و گناه میباشند( و در )هیچ حکم از احکام( آن با یکدیگر اختلاف ندارند )زیرا علوم آنان از یک سرچشمه که معدن رسالت باشد فرا گرفته شده است( پس دین درباره آنان گواهی است راستگو )بیگانگی و عدم اختلاف آنها گواهی میدهد( و خاموشی است گویا )در حقیقت دین گویا است که حق با ایشان است و ایشان با حق هستند، و اگر چه در ظاهر سخنی نمیگوید(.

خطبه 148-درباره اهل بصره