ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 512

از سخنان آن حضرت علیه السلام است چون نزدیک بصره رسید گروهی از اهل آن و یار عربی را نزد آن بزرگوار فرستاده بودند تا حقیقت حال او را با همراهان عایشه برایشان معلوم گرداند (که آیا آنان در این جنگ حقی دارند یا نه؟) تا شبهه از آنها برطرف شود، پس امیرالمومنین علیه السلام رفتار خود را با ایشان بیان کرد به طوری که آن مرد دانست آن حضرت بر حق است (و ایشان بر باطل) پس (بعد از اتمام حجت) به او فرمود: بیعت کن، گفت: من رسول و فرستاده گروهی هستم و از پیش خود کاری نمیکنم تا به نزد ایشان باز گردم (و مشورت نمایم) پس امام علیه السلام فرمود: آیا می بینی (بمن بگو) اگر کسانیکه از طرف آنها نزد من آمده ای ترا پیشرو بفرستند تا زمینی که در آنجا باران آمده (و دارای آب و گیاه است) برای ایشان بیابی و به سویشان بازگشته آنان را از گیاه و آب (جائیکه یافته ای) خبر دهی و آنها از تو پیروی نکرده و زمینهای بی آب و گیاه فرود آیند، تو چه خواهی کرد؟ آن مرد گفت من آنان را رها میکنم و مخالفت کرده به جائیکه دارای گیاه و آب است میروم، پس امام علیه السلام فرمود: اکنون (برای بیعت با من) دستت را دراز کن (زیرا برای یافتن گیاه و آب که بقاء