ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 514

از سخنان آن حضرت علیه السلام است هنگامیکه به روبرو شدن (جنگیدن) با مردم شام در صفین مصمم شد، (چون در هر حال آشکار و نهان و بدی و خوشی و سختی و گشایش بنده باید به خداوند متعال متوجه بوده دعا کند، زیرا دفع ضرر موجود و محتمل عقلا و نقلا واجب است، و چون دعاء دافع زیان است امام علیه السلام در موقع جنگ و خونریزی و روبرو شدن با دشمن که سخت ترین احوال است به این ترتیب به خداوند یکتا رومی آورد): بارخدایا ای پروردگار آسمان برافراشته و فضای نگاهداشته که آن را جای گردش شب و روز و سیر خورشید و ماه و آمد و شد ستارگان گردنده قرار دادی، و ساکنین آن را گروهی از فرشتگانت گردانیدی که از عبادت و بندگیت خسته نمیشوند، و ای پروردگار این زمین که آن را جای آرمیدن مردم و محل آمد و رفت حشرات و چهارپایان و آنچه به شمار نمی آید از آنها که به چشم دیده میشود و آنها که (از بسیاری کوچکی) دیده نمیشود قرار دادی، و ای پروردگار کوههای استواری که آنها را برای زمین میخها گردانیدی (تا از حرکت و جنبش محفوظ ماند) و برای آفریدها تکیه گاه (تا از کانها و گیاهها و سائر مزایای آنها سود برند، ای پروردگار توانا از تو درخواست مینمایم:) اگر م

ا را بر دشمنانمان غلبه دادی ستمگری را از ما دور گردان، و به حق و درستکاری استوارمان فرما، و اگر دشمنان را بر ما تسلط دادی شهادت را روزی ما گردانده از تباهکاری نگاهمان دار (پس در ترغیب اصحاب خود به جنگ با دشمنان میفرماید:) کجا است جلوگیر از دشمن برای حفظ آنچه بر مرد لازم است، و کجا است غیرتمند هنگام سختیها که اهل خود را رعایت بنماید؟! (اگر از جنگ روبگرداند) ننگ در پشت سر شما است (هر که بشنود شما را سرزنش خواهد نمود) و (اگر در راه خدا با دشمنان دین جهاد کنید) بهشت پیش روی شما است (جایگاه شما در بهشت جاوید است).

خطبه 171-درباره خلافت خود