ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 535

این مقصود جامع است و این خود بزرگترین لطف حقتعالی است نسبت به مسلمین( که ریسمان محکم و استوار خدا است )هرگز گسیخته نمیشود، و هر کس به آن چنگ زند از بدبختی دنیا و عذاب آخرت رهائی مییابد( و راه او است که )به هر که قدم در آن نهد( خیانت نمیکند، و در آن است بهار دل )چون تلاوت آیات و اندیشه در معانی آنها رویاننده انواع گلهای علوم و معارف میباشد( و چشمه های علم و دانش )زیرا هر یک از آیات آن جلادهنده دلها است از زنگ نادانی و گمراهی، و چون در قرآن چشمه های علوم و معارف است، پس اگر علوم دیگر نیز دل را جلا دهد برای آن است که آن علوم به قرآن منتهی میگردد، پس در حقیقت قرآن دل را جلا داده است( با اینکه یادآوران )قرآن و عمل کنندگان به آن( رفتند، و فراموش کاران یا آنانکه فراموشی را بخود بسته اند مانده اند، پس )اگر چه پند در شما اثر ندارد با این حال میگویم:( اگر خیر و نیکوئی را دیدید به آن کمک کنید )بجا آورید( و هر گاه شر و بدی دیدید از آن بگذرید )دور گردید، یعنی از امر و نهی امام علیه السلام پیروی کرده از مخالفین او و بیعت شکنان بیزاری جوئید( زیرا رسول خدا صلی الله علیه و اله میفرمود: ای پسر آدم نیکوئی کن و بدی را رها نما و

چون چنین کردی تو خوش رفتار و میانه رو هستی (در وسط راه حق قدم نهاده ای که هرگز گم نمیشوی).