ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 568

ای پیر سالخوردی که ناتوانی پیری دامن گیرش شده چگونه خواهی بود زمانیکه طوقهای آتش به استخوانهای گردنها چسبیده شود و غل و زنجیرها بچسبد تا گوشتهای بازوها را بخورد؟! (اگر بر اثر معاصی به این عذاب و سختیها گرفتار شوی چه میکنی) پس ای گروه بندگان از خدا بترسید از خدا بترسید در حالیکه در تندرستی پیش از بیماری (رسیدن مرگ) و در فراخی و آسایش (دنیا) پیش از تنگی و سختی (قبر) آسوده هستید (میتوانید رضاء و خوشنودی خدا و رسول را بدست آورده از گرفتاری بعد از مرگ رهائی یابید) پس در آزاد کردن گردنهای خودتان (از آتش دوزخ) بکوشید پیش از آنکه آن گردنها در گرو برود (رهائی ممکن نباشد) چشمهای خود را بیدار نگاهدارید (شب زنده دار باشید) و شکمهاتان را لاغر سازید (روزه بگیرید) و قدمهاتان را بکار برید (در کار خیر قدم نهید) و اموالتان را (در راه خدا) ببخشید، و اندامتان را فدای جانهاتان نمائید در این کار بخل نورزید (بدنها را که به زودی فانی گشته زیر خاک میپوسد در راه عبادت و بندگی و جهاد با دشمنان دین بکار برید تا از عذاب همیشگی برهید و در بهشت جاوید بسر برید) که خداوند سبحان (در قرآن کریم س 42 ی 7) فرموده: ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم یعنی اگر خدا را یاری کنید (اطاعت و بندگی نمائید) خدا شما را یاری خواهد نمود و در لغزش قدمهاتان را استوار میگرداند (از سختی و گرفتاری نجات میدهد) و (در س 57 ی 11) فرموده: من ذاالذی یقرض الله قرضا حسنا فیضاعفه له و له اجر کریم یعنی کیست که به خدا وام دهد (در اطاعت و بندگی او) وام دادن نیکوئی (بدون ریا و خودنمائی) که خدا آن را برایش چندین برابر گرداند و برای او است مزدی شایسته، پس از راه ذلت و خواری از شما یاری نخواسته و به جهت کمی مال و نیازمندی وام نطلبیده، از شما یاری خواسته در صورتی که او را است لشگرهای آسمانها و زمین و (بر همگان) غالب و دانا است،