ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 582

از خطبه های آن حضرت علیه السلام است که منافقین و مردم دورو را در آن وصف میفرماید: خدا را سپاسگزاریم که توفیق طاعت و فرمانبرداری به ما داده، و از معصیت و نافرمانی بازداشته، و از او درخواست مینمائیم که نعمتش را تمام گرداند، دوست ما را به ریسمانش (قرآن کریم) متصل سازد، و گواهی میدهیم که محمد بنده و فرستاده او است که برای بدست آوردن رضاء و خوشنودی خدا هر سختی را به خود هموار نمود، و در راه (تبلیغ احکام) او هر غم و اندوهی را جرعه جرعه نوشید (در مدت رسالت هر رنج که دید شکیبائی نمود) و نزدیکان و خویشانش چند جور بودند (گروهی فداکار و دوستدار که جان و مال در راهش میدادند، و بعضی دشمن و منافق که درصدد تباه کردنش برآمدند) و دوران و بیگانگان برای دشمنی با آن حضرت گرد آمدند، و عرب مهار را گسیخته متوجه آن بزرگوار گشتند، و برای جنگ با او به شکم شترهای بارکش خویش زدند (که زودتر برسند) تا آنکه از دورترین محل و جای آمد و رفتنشان به ماوی و محل اقامت آن حضرت با دشمنی وارد شدند (خلاصه برای دشمنی با او از راههای دور به جنگ آمدند).