ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 682

از سخنان آن حضرت علیه السلام است در چگونگی بیعت مردم با آن بزرگوار، و پیش از این (در سخن پنجاه و سوم و صد و سی هفتم) مانند آن به الفاظ دیگر گذشت: (برای بیعت با من) دستم را گشودید و من به هم نهادم، و آن را کشیدید و من باز داشتم، پس از آن بر من ازدحام نمودید چون ازدحام شتران تشنه هنگامیکه به آبشخورهاشان وارد می شوند، تا اینکه بند کفش (از پاها) گسیخت، و عباء (از دوش) افتاد، و ناتوان زیر پا ماند، و شادی مردم بر اثر بیعتشان با من به جائی رسید که بچه ها خشنود گشتند، و پیر ناتوان و بیمار گرفتار سختی و رنج و دختر نار پستان بی نقاب برای دیدار آن آمدند (پس نباید با چنین بیعتی که از روی کمال میل و رغبت انجام گرفته بطوریکه از بسیاری شادی همه از خود بیخود شدند مخالفت نموده پیروی بیعت کنندگان نکرده یا آن را نقض نمایند).

خطبه 221-درباره تقوا