ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 773

که آن را بدر می نامیدند و آن بین مکه و مدینه واقع شده به مدینه نزدیکتر است، و از جمله کسانیکه در جنگ بدر بعد از کشته شدن

در آن چاه افکنده شدند عتبه و شیبه دو پسر ربیعه و امیه ابن عبدشمس و ابوجهل و ولید ابن مغیره بودند( و کسی هست که لشگرها را گرد آورد )در وقعه خندق با مسلمین می جنگد، و از جمله کسانیکه لشگر از اطراف گردآورنده و مدینه را محاصره نمودند ابوسفیان و عمرو ابن عبدود و صفوان ابن امیه و عکرمه ابن ابی جهل سهل ابن عمرو بودند، و خندق گودالی بود که در اطراف سور مدینه طیبه برای این جنگ کندند( پس از آن پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: ای درخت اگر تو به خدا و روز رستخیر ایمان داری و می دانی من پیغمبر خدا هستم با ریشه های خود کنده شود و به فرمان خدا جلو من بایست، سوگند به خدائی که آن حضرت را به حق راستی و درستی برانگیخت درخت با ریشه هایش کنده شد و آمد در حالیکه صدای سخت داشت و صدائی مانند صدای بالهای مرغان، تا بین دو دست پیغمبر صلی الله علیه و آله مانند مرغ پر و بال زنان ایستاد، و شاخه بلند خود را بر سر رسول خدا صلی الله علیه و آله و بعضی از شاخه هایش را بر دوش من افکند، و من در طرف راست آن حضرت صلی الله علیه و اله بودم،پس چون آن گروه آن را دیدند از روی سرفرازی و گردنکشی گفتند: بفرما تا نیمی از آن پیش تو آید و نیمه دیگر جای خود