ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام) صفحه 894

از نامه های آن حضرت علیه السلام است به محمد ابن ابی بکر هنگامی که خبر دلگیری او از عزلش از حکومت مصر و نصب مالک اشتر به حضرت رسید، و اشتر در بین راه پیش از رسیدن به مصروفات نموده بود (کشته شده، چنانکه داستان او در شرح نامه پنجاه و سوم بیاید، و امام علیه السلام در این نامه سبب مصلحت نصب مالک را بیان فرمود): پس از حمد خدا و درود بر پیغمبر اکرم، خبر دلگیریت از فرستادن اشتر به کار تو به من رسید، و این کار من برای کندیت در سعی و کوشش و زیاد کردن تلاش تو نبوده زیرا توانائی خود را بکار برده ای، ولی کاری که از اشتر ساخته بود از تو ساخته نیست و اگر آنچه در زیردست تو است حکومت مصر از تسلط تو بیرون سازم تو را به چیزی (شهری یا کاری) حکم سازم که سنگینی و رنجش کمتر و امارت آن بر تو خوش آینده تر باشد. مردی مالک را که بر مصر حاکم ساختم برای ما مردی بود خیراندیش (چنانکه تو هستی) و بر دشمن ما چیره و توانا (که تو آنطور نیستی) پس خدایش بیامرزد که روزگارش را (به سعادت و نیکبختی) به سر رساند، و با مرگ روبرو شد، و ما از او خورسندیم، خداوند رحمت خود را به او عطا فرماید، و پاداشش را دو چندان گرداند، پس (اکنون که مال

ک کشته شده و به مصر نرسیده( به سوی دشمن رو )در شهر نمان تا دشمن به سوی تو آید( و با بینائی روان گرد )احتیاط و آرامی در کار و روش جنگ را از دست داده( و به جنگ کسی که با تو می جنگد بشتاب )کندی مکن که بر تو فیروزی یابد( و آنها را به راه پروردگارت بخوان )تا حجت برایشان تمام شود و بدانند جنگ تو با آنان به دستور خدا است نه از روی هوای نفس( و از خدا بسیار یاری طلب تا نگاهداردت از آنچه )گرفتاریها که( تو را به غم و اندوه انداخته، و یاریت کند در آنچه )سختیها که( به تو رسیده است، اگر خدا )فتح و فیروزی برای تو( خواهد.

نامه 035-به عبدالله بن عباس