ترجمه نهج البلاغه صفحه 491

اسلام را محکم،و دستگیره های ایمان را استوار نمود .

از این خطبه است در توصیف عجایب آفرینش اصنافی از حیوانات

اگر مردم در عظمت قدرت و بزرگی نعمت حق اندیشه می نمودند،به راه مستقیم باز گشته،و از عذاب سوزان می ترسیدند ،اما دلها بیمار،و دیده ها عیبناک است .آیا به کوچک ترین چیزی که آفریده دقت نمی کنند که چگونه خلقتش را محکم،و ترکیبش را استوار کرد،و برای آن گوش و چشم قرار داد،و به استخوان و پوست آراست ؟! مورچه را با جثّه کوچک،و ظرافت اندامش بنگرید،به گونه ای است که نمی توان او را با گوشه چشم دید،و به اندیشه درک کرد،چگونه به نرمی روی زمین راه می رود، و بر رزقش می جهد،دانه را به لانه می برد،و در قرارگاهش قرار می دهد ،به تابستان برای زمستان جمع می کند،و به وقت آمدن برای زمان بازگشتن مهیّا می نماید ،