شادی و آرامش از دیدگاه قرآن و نهج‌البلاغه صفحه 120

1 ـ 86 / توبه .

(228) شادي و آرامش

«... وَ لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ اباءَهُمْ حَتّي نَسُوا الذِّكْرَ وَ كانُوا قَوْما بُورا : لكن تو ايـن كافـران و پدرانشـان را متمتـع به دنيـا و نعمت‌هـاي آن گردانيـدي تا آنكه از فرط سرگرمـي به دنيـاي پست فاني ، ذكر تو و قرآن عظيم تو را كه سرمايه سعادت بـود ، فـرامـوش كـردنــد و مـردمــي شقــــي و تبهكــــار روزگــــار بـودنــد» .(1)

چنانكه ملاحظه مي‌فرماييد ، در تمامي اين آيات ، عامل سقوط ، انحراف و گناه و از زير بار تكليف جهاد شانه خالي ، همان بهره‌مندي از رفاه مادي و سرگرم شدن به مظاهر زودگذر آن است .

آري ، اين قانون خلقت است ، هر ملتي كه به راحتي و عيش ، خوي كند ، بايد ذليــــل شــــــود .(1)

1 ـ 18 / فـــرقــــــــان .

شادي و آرامش (229)

4 ـ عذاب الهي

پيامبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «مَنْاَذْنَبَ ذَنْبا وَ هُوَضاحِكُ دَخَلَ‌النّارَ وَ هُوَباكٍ: كسي كه گناه كند در حالي‌كه مي‌خندد، در قيامت داخل آتش جهنم مي‌شود در حالي كه گريان‌است».(2)

شـــادي و نشــــــاط در سيـــــره معصومــــان عليهم‌السلام