شادی و آرامش از دیدگاه قرآن و نهج‌البلاغه صفحه 15

شادي و آرامش (27)

اِنَّمَــا الْمُــؤْمِنُــونَ الَّـذيــنَ اِذا ذُكِـرَ اللّــهُ وَجِلَــتْ قُلُوبُهُــمْ.(1)

در آيـه مـورد بحـث منظـور ايـن اسـت كه انسـان باايمـان با ياد خدا و با نگرش بر نعمت‌هـاي گوناگـون و پـاداش پرشكوه او بـه ساحـل آرامـش خاطـر مي‌رسد و در آنجـا منظور اين است كه با ياد خـدا و توجه به عدل و كيفر عادلانه او ترسان شده و خاطرش پريشان مي‌گردد.

أَلا بِذِكْرِاللّهِ‌تَطْمَئِنُ‌الْقُلُوبُ : بهوش باشيد كه با ياد خداست كه دل‌ها آرامش مي‌يابد .

و بدين سان خداي فرزانه بندگانش را تشويق مي‌كند كه دل‌هاي طوفان‌زده خود را با ياد مهر و لطف و نعمت‌هاي بي‌كران و پاداش پرشكوه او آرامش بخشند؛ چرا كه وعـده خدا تخلف‌ناپذير است و چيزي براي آرامش دل‌هاي نگران بهتر و آرام‌بخش‌تر از نويـدهـاي خـدا نيسـت.(1)

1 . 2 / اَنْفال.

(28) شادي و آرامش

آرامش بيشتر در سايه ايمان برتر

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّـــهِ جُنُــودُ السَّمَــاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ كَــانَ اللَّــهُ عَلِيمًــا حَكِيمًــا

اوست آن‌كسي‌كه [نعمت‌گرانِ] آرامش را بر دل‌هاي مؤمنان فرود آورد تا ايماني بـر ايمـان خـود بيفزايند؛ و سپـاهيـان آسمانهـا و زميـن، تنهـا از آن خـداسـت؛ و خـدا همــــاره دانــا و فرزانــه اســت . (2)