شادی و آرامش از دیدگاه قرآن و نهج‌البلاغه صفحه 70

(144) شادي و آرامش

بـدان گونـه كـه روانشناسـان «افسـردگي را معلـول از دسـت دادن‌هـا» مي‌شمارنـد .

دين و اصل شاد زيستن

«شاد زيستن» پاسخي به «چگونه زيستن» است ، براي جواناني كه زندگي هدفمند را جستجو مي‌كنند و از بي‌حسي ، بي‌حالي و پوچي ـ كه از شاخصه‌هاي انسان‌هـاي وابستـه به دنيـا اسـت گريزاننـد و در پـي «نگــاه ديـن به شادي» هستند .

اسـلام ، دينـي سرشـار از شـادي و حـلاوت است ، امّـا شـادي بـي حــد و مــرز را تجويـز نمي‌كنـد و بـراي نسل نـو ، سبـك سري بي قيدي و توهين را روا نمي‌داند .

دين اسلام ، وراي توصيه به بهره‌گيري از شادي‌هاي مشروع ، جوان را به شناخت و انس با شادي‌هاي معنوي عميق ، تعالي‌بخش ، همراه با احساس مداوم زيبايي مـي‌كشـانـد و دريچــه نـوينـي از شــادابـــي پــايـدار را بــه او ارائــــه مـي‌دهــد .

انسان ديندار تلاش مي‌كند وابستگي خود را به مظاهر دنيا كم كند و خود را از غرق شدن در مسائل زودگذر دور سازد . زيرا مي‌داند كه هرچه وابستگي‌اش به لذت‌هاي گذرا بيشتر شود افسردگي و غم بيشتر را بايد پذيرا باشد . مراد از شادي گذرا آن است كه از استغنا و زهد سرچشمه نگرفته ، بلكه به سبب هيجانات موقت و عواملي همچون مواد مخدر ، مشروبات الكلي و فعاليت‌هاي زيانبار پديد مي‌آيد ، ايـن شـادي وابسـته بـه اسبـاب و وسايـل اسـت ، مـادامـي كه اسباب آن فراهم نباشد، ازبين مي‌رود .

شادي و آرامش (145)

اريــــــك فـــــــروم ـ روان‌شنــــــــاس ـ معتقــــــــــد اســـــــــــــــــت :

نبودن لذت‌هاي واقعي سبب مي‌شود كه مردم به دنبال خوشي‌هاي هيجان‌انگيز تازه‌اي باشند ، خوشي يا هيجان چون به اصطلاح به اوج خود رسيد دلتنگي در پي دارد ، چـراكه هيجـان تجربـه مي‌شـود ، لكن شخص رشد نكرده و مرزهاي درونــي‌اش افزايـش پيدا نمي‌كند .(1)