تجلی امامت در نهج البلاغه‌ صفحه 147

صفحه 147

همان روزهاي نخست زعامت امام از اطراف وي پراكنده شده و نقشه‌ي مخالفت و مبارزه‌ي با امام را به اجراء در آوردند. و در نهايت تاسف و آزردگي خاطر مسلمانان، به گواهي تاريخ پرچمهاي مخالفت و ناسازگاري و ستيز با امام، از سوي ناكثين، مارقين و قاسطين، به دست فتنه و آشوب و توطئه‌ي دنياخواران هوسباز در برابر علي (ع) افراشته شد. و امام علي (ع) اين مظلوم‌ترين چهره‌ي تابناك امامت، در روزگار محدود زعامت و رهبري خود، نه تنها مجال و فرصت كافي براي اقامه‌ي حكومت قسط و عدل نيافت، بلكه‌ي همه‌ي توان و همت امام در جهت خاموشي آتش فتنه و فساد و سركوب آشوبگران و فتنه‌جويان شد. اندكي دقت در سخنان امام، پيمان شكني باج خواهان امت اسلام و مظلوميت امام علي (ع) را در تاريخ اسلام تصوير مي‌كند. به گفتار امام عليه‌السلام در رابطه با بيعت شكني برخي از مسلمانان و جنگ افروزي طلحه و زبير توجه كنيد:

فاقبلتم الي اقبال العوذ المطافيل علي اولادها تقولون:

البيعه، البيعه! قبضت كفي فبسطتموها و نازعتكم يدي فجذبتموها، اللهم انهما قطعاني و ظلماني و نكثا بيعتي و البا الناس علي، فاحلل ما عقدا و لاتحكم لهما ما ابرما و ارهما المساءه فيما املا و عملا و لقد استثبتهما قبل القتال و استانيت بهما امام الوقاع، فغمطا النعمه وردا العافيه. [152].

«شما براي بيعت با من، مانند زناني كه تازه فارغ شده و به سوي نوزادان خود مي‌شتابند، به طرف من هجوم آورده و پياپي مي‌گفتيد:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه