تجلی امامت در نهج البلاغه‌ صفحه 175

عدالت آفريدگار عدل امام علي عليه‌السلام است، كه در تاريخ حيات انسان، به آفرينش عدل و پاسداري از قسط در افق حيات مي‌درخشد. در انديشه و عقيده‌ي امام علي عليه‌السلام عدالت روح پرتوان امامت است و رهبري جامعه اگر از گوهر عدالت تهي‌دست باشد، به زودي طومار حكومتش در هم پيچيده و نظام امور ملك ملت از دست وي بيرون خواهد شد. و بر اساس آيات مباركات قرآن فلسفه‌ي بعثت پيامبران و حكمت نزول كتابهاي آسماني از منبع وحي و الهام كبريائي، اقامه‌ي قسط در عالم و گسترش عدل در ميان جمهور انسانهاست، به فرموده‌ي خداي حكيم: لقد ارسلنا رسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط و انزلنا الحديد فيه باس شديد و منافع للناس و ليعلم الله من ينصره و رسله بالغيب ان الله قوي عزيز. [181].

«همانا ما پيامبران خود را با دلايل و معجزات- به سوي خلق- فرستاديم و بر ايشان كتاب و ميزان عدل نازل كرديم، تا مردم به راستي و عدل گرايند و آهن را كه در آن هم سختي كارزار و هم براي مردم بهره‌هاي بسيار وجود دارد، به خاطر حفظ عدالت آفريديم، تا معلوم شود كه خدا و پيامبرش را چه كسي ياري خواهد كرد؟ چرا كه به راستي خدا بسيار قوي و توانا است».

و از آنجا كه امام علي (ع) قرآن ناطق است و حقيقت قرآن و حقايق و اسرار اين كتاب مجيد در خانه‌ي دل و آئينه‌ي ضمير و انديشه‌ي آن حضرت