بررسی طب و طبابت در نهج البلاغه صفحه 12

2- دريايي است كه كسي به قعر آن نمي‌رسد يعني هيچكس بهمه حكمت‌ها و بينشهاي آن نخواهد رسيد. اما هر طالب حق و نور و شفايي مي‌تواند مطلوب خود را در قرآن بيابد و از اين درياي بيكران عرفانها و بينش بهره بردارد.

3- راهي است كه سير در آن گمراهي ندارد و خود نهج‌البلاغه نيز در همين راه منهاج است و منهاج را روشن گويند.

4- و فرقان يعني جدا كننده بين حق و باطل است كه دليل و برهان آن از بين رفتني نيست و اين لقب قرآن است.

5- و بيان روشنگري است كه پايه‌هاي آن ويران نمي‌شود چون بر مباني حق و هدايت الهي قرار گرفته.

6- و شفائي است كه بيماران استعمال كننده آن را ترس و وحشتي نيست يعني شفائي است كه ترس را مي‌زدايد و درمان هر دردي است.

7- و صاحب عزتي است كه ياري كنندگان آن منهزم نمي‌شوند و شكست نمي‌خورند و طبعا ارجمند مي‌گردند.

8- و حقي است كه كمك كنندگان آن خوار و مغلوب نمي‌شوند.

بنابر اين اگر كسي با اين ديد به قرآن نظر افكند مسلم است به گمگشته خود رسيده و محل امن و اطميناني را يافته است كه مهمترين شفاي دلهاي دردمند است.

اسلام‌

در قسمتي از خطبه 152 بخش دوم آن چنين مي‌فرمايد:

«ان الله تعالي خصكم بالاسلام و استخلصكم له و ذلك لانه اسم سلامه و جماع كرامه اصطفي الله تعالي منهجه و بين حججه من ظاهر علم و اطن حكم لا تفني غرائبه و لا تنقضي عجائبه فيه مرابيع النعم و صمابيح الظلم لا تفتح الخيرات الا بمفاتيحه و لا تكشف الظلمات الا بمصابيحه قد احمي حماه و ارعي مرعاه فيه شفا المشتفي و كفاته المكتفي.»

«خداوند شما را به اسلام تخصيص داده و خواسته شما را براي آن از قيد و بند رها سازد و خلاص كند و اين براي آن است كه نام اسلام از سلامتي گرفته شده و سرفرازي و كرامت را در