مبانی استراتژی فرهنگی از دیدگاه علی (ع) صفحه 325

علی و تولید

امام (ع) با الهام از احکام الهی: «وابتغ فیما اتاک الله الدار الآخره و لا تنس نصیبک من الدنیا.»، [721] کار دنیا را به ثواب آخرت پیوند می‌داد؛ چرا که انسان اگر تلاش‌های خود را تنها صرف دنیا و محدود به آن کند، با پایان یافتن زندگی دنیوی، هیچ نفعی از آنها نخواهد برد، اما اگر هدفش از کار و تلاش، رسیدن به ثواب آخرت باشد، به هر دو سعادت دنیوی و اخروی دست می‌یابد.

امام (ع) تلاشگران صرف دنیایی را چنین وصف می‌کند:

«دشمن‌ترین مردان نزد خداوند بنده‌ای است خداوند او را به حال خود واگذارد، در حالی که از راه راست منحرف گردد و بدون راهنما گام بردارد، اگر او را به کار دنیا فرا خوانند، سستی کند؛ گویی آنچه که برای آن کار می‌کند وظیفه است و در آنچه که سستی می‌ورزد وظیفه‌ای ندارد.» [722] .

در توصیف انسان متعادل و مؤمنی که دنیا و آخرت را توأم خواسته و از دنیا در پی آخرت است، می‌فرماید:

«مسلمان مبرا از خیانت یکی از دو پاداش را از خداوند انتظار دارد: یا خداوند او را نزد خود می‌خواند، که آنچه نزد خداست، برای او بهتر است، و یا روزی‌اش را می‌رساند و صاحب همسر و فرزند و ثروت گردد، در عین این که دین و شخصیت خود را نگاه داشته است.» [723] .