مبانی استراتژی فرهنگی از دیدگاه علی (ع) صفحه 57

1- فلسفه‌ی محض یا عقل محض و نظری که موضوعات گزاره‌های فکری را می‌سازد و با مقوله‌ها سرو کار داشته و باعث اندیشه سازی می‌گردد و معمولا اندیشمندان بدان می‌پردازند. چون و چرا کردن درباره‌ی پدیده‌های موجود، منجر به پیدایی خرد، خردورزی و علم می‌شود. عقل و عمل در کنش متقابل با تأسیس مؤسسات اجتماعی و اقتصادی موجبات توسعه‌ی فرهنگی را فراهم می‌آورند. دستاوردهای مدنی اجتماعات از جمله پیامدهای استفاده از خرد به ویژه خرد جمعی بوده است که فعالیت‌ها و امور سیاسی، اداری، اقتصادی، آموزشی و... را رونق و اعتلا می‌بخشد. این بخش از فرهنگ عهده‌دار پاسخ‌گویی به نیازمندی‌های عقلایی انسان است.

2- ارزش‌ها و باورها که سازنده‌ی نظام ارزشی بوده و در کنش‌ها و واکنش‌های هنری ظاهر شده و ذوقیات را پرورش می‌دهند؛ مثل آفرینش‌گری در زمینه‌ی ادبیات، زیباشناسی، موسیقی، نقاشی، الگوها و....

از آنجا که زندگی به دور از عقل یا خرد و دور از ذوق و شوق، قابلیت دوام کمتری دارد، فرهنگ - به مفهوم شیوه‌ی زندگی - برای پویایی خویش نیازمند دو شاخه و دو پایه‌ی اساسی فکری و عملی است که تغییر در عناصر ساختاری هر کدام منجر به تغییر رفتاری و کنشی می‌گردد. از این رو فرهنگ، رفتار و ساختاری ایجاد می‌کند که جریان زندگی و زندگی جمعی (حیات جمعی) را هموار سازد. [92] .

انتقال، تبادل و تهاجم فرهنگی‌

رشد و توسعه‌ی تکنولوژی به ویژه در بخش انفورماتیک، امکان دستیابی