معارف حقیقی در صحیفه سجادیه: مقایسه معارف خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام با معارف فلسفی و عرفانی صفحه 24
- حدیث ولایت 1
- سخن ناشر 2
- پیشگفتار 6
- مقدمه اول 24
- مقدمه دوم 47
- فصل اول 61
- فصل دوم 89
- فصل سوم 102
- فصل چهارم 118
- فصل پنجم 131
- فصل ششم 140
- فصل هفتم 168
- فصل هشتم 201
- فصل نهم 234
- فصل دهم 244
- فصل یازدهم 252
- فصل دوازدهم 276
- فصل سیزدهم 295
- فصل چهاردهم 300
- فصل پانزدهم 323
- فصل شانزدهم 348
- فصل هفدهم 365
- خاتمه 377
- منابع و مآخذ 391
مقدمه اول
حمد و ستایش و ثنای بیرون از حدّ و شمارش، خدای را که سایه لطف و موهبتش را بر جهانیان گسترانید و با ظهور نقطه ای از هنرنمائی خود در ایجاد موجودات، عظمت خویش را آشکار ساخت.
گواهی می دهم که «الله» خالق با عظمت و ستوده صفاتی است که هرچه در عالم مُلک و ملکوت و ناسوت موجود است؛ یا او «لا مِن شَیء» ایجاد کرده است و یا به اذن او ایجاد شده اند و فرض سومی دیگر نیست.
و گواهی می دهم که جمیع مخلوقات خدا، ذرّه ای با آن ذات مقدّس، مشابهت و سنخیت و وحدتی ندارند و او خدای صاحب اختیار، شوکت، عزّت و اقتداری می باشد که بین او و تمام عالمیان، مباینت حکم فرماست.
آری؛
او خدای بی مثل و مانندی است که هیچ شباهتی به مخلوقات خویش ندارد، و هرکس که بگوید بین او و مخلوقتش ذرّه ای تناسب، سنخیت و تشابه برقرار است، او از معرفت خدا به کلّی دور است.
ما با تمام وجود خود، سخن شاهکار آفرینش- مولانا اسدالله الغالب، علی بن