- آب و باران 12
- آبادانی 17
- آبرو 20
- آداب و معاشرت 26
- آرامش 34
- آزادگی 41
- آزار 45
- آزمایش 49
- امتحان آدم 50
- امتحان سلیمان 51
- امتحان ابراهیم 51
- آفت ها 55
- آفرینش 58
- آگاهی 61
- آمرزش 66
- اجتماع 77
- اَجَل 79
- احسان 81
- ارزشها 95
- ازدواج 98
- اسراف 105
- اسلام 108
- اصلاح و اصلاحات 116
- اعتقادات 123
- اعمال 128
- افسوس 131
- اقتصاد 135
- امر به معروف و نهی از منکر 138
- امنیت 141
- اموال 145
- انبیا 149
- انتقاد 155
- انتقام 158
- انحراف 161
- اندیشه 171
- ایمان 182
- باد 187
- باطن 193
- بدبینی 200
- بدعت 203
- برادری 207
- بردباری 211
- برزخ 214
- بزرگواری 222
- پاداش 256
- پرهیزکاری و تقوا 265
- پیمان 271
- تبلیغ 274
- تربیت 276
- تواضع 294
- ثروت 316
- جاودانگی 322
- جهل و نادانی 325
- چشم 344
- حاجات 348
- حج 352
- خانواده 386
- خرافات 389
- خشم 394
- خشیت 396
- خصومت و دشمنی 399
- خلوت با خدا 401
- خودسازی 404
- خویشاوندان 409
- خیانت 413
- خیر و نیکی 415
- دعا ونیایش 419
- دنیا 426
- دین و دینداری 432
- ذکر 438
- رازداری 441
- راستگویی و صدق 444
- راهنمایی و هدایت 451
- رزق و روزی 459
- رستگاران 462
- رضا و خوشنودی 466
- روح 469
- اشاره 470
- روز 470
- روزه 473
- رهبانیت 476
- زبان 482
- زمین 484
- زندگی 489
- زورگویی 493
- زهد و زاهد 496
- سجده 499
- سخاوت 503
- سخن چینی 507
- سربازان 510
- سستی و تنبلی 513
- سفر 516
- سلامتی 521
- شب 530
- شبهه 533
- شتاب زدگی 537
- شفاعت 551
- شکایت 559
- شوق 571
- صالحان 581
- ضعیف و ضعیفان 590
- طاغوت 598
- ظلم و ظالم 608
- عدل و عدالت 611
- عرفان و عارف 614
- عقل و عاقل 620
- عمل و عامل 627
- عبادت 630
- عترت و اهلبیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 633
- عجب 637
- عذاب 640
- عفت و پاکدامنی 643
- غفلت 653
- فرشتگان 659
- قرآن 671
- کار و کوشش 691
- گرفتاری 709
- لجاجت 719
- لقمه 722
- محاسبه 727
- نعمت ها 753
- نفاق 757
- نماز 765
- نور 769
- والدین 773
- وصیت 777
- وقار 780
- ولایت 783
- هلاکت 787
- همسایه 790
- همنشین 793
- یقین 799
منزه است خدایی که شبی بنده اش را از مسجد الحرام به مسجد الاقصی سیر داد همان مسجدی که اطرافش را پر برکت کردیم.
بزرگواری
إِنَّکَ أَکْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَیْهِ، وَ أَکْفَی مَنْ تُوُکِّلَ عَلَیْهِ، وَ أَعْطَی مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ(1)
پروردگارا تو بزرگوارتر از آنی که از او درخواست شود و بی نیاز کننده ترین کسی هستی که بر او توکل شود و تویی هرگز از او بخواهد می دهی و که تفضل می فرمایی. خداوند اکرم از انسان کریم است اَلاَکرَم اَفعلُ التفضیل است و به معنای صاحب کرامت بزرگ و وسیع است. چرا او را کریم می خوانیم چون در هنگام قدرت می بخشد و وقتی به بنده اش وعده ای می دهد به عهد خود وفا میکند و اگر انسان از او حاجتی را طلب کند بیش از نیازش به او عطا می فرماید و باکی ندارد که چقدر می دهد و به چه کسی می دهد.
رب کریم آنقدر نظر بلند و بزرگوار است که رضایت نمی دهد بنده اش به در خانه غیر او برود و حاجت طلب کند. پروردگار با کرامت تمام راه های ملاقات و اتصال به خود را باز گذارده و حتی یاد داده که اگر خود به خاطر کثرت گناهان و لغزش ها شرم حضور داشتید و از صحبت با من خجالت زده بودید با وسایل و شفاعت کنندگان به من مراجعه کنید.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ(2)
شما که ایمان دارید از خدا بترسید و با وسیله به او تقرب جویید.
1- دعای چهل و پنجم صحیفه
2- مائده 35