حدیث بندگی صفحه 499

حرف س

سجده

وَ اعْمُرْ لَیْلِی بِإِیقَاظِی فِیهِ لِعِبَادَتِکَ، وَ تَفَرُّدِی بِالتَّهَجُّدِ لَکَ، وَ تَجَرُّدِی بِسُکُونِی إِلَیْکَ(1)

خدایا شبم را آباد کن به بیدار ماندن برای بندگی ات و خلوت نمودن برای نماز شب و مناجاتت و آرامش گرفتن فقط با تو

یکی از چیزهایی باعث آبادانی شب مومن می شود بیداری و مناجات و نماز شب و سر به خاک ساییدن است سجده یعنی بالاترین مرتبه تواضع و خضوع به درگاه پروردگار

خداوند در توصیف اهل ایمان می فرماید

سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ (2)

در چهره هایشان اثر و نشان سجود است.

مولایمان علی علیه السلام می فرمود:

اِنّی لَاَکرَهُ لِلرَّجُلِ اَن تُری جَبهَتُهُ جُلحاءَ لَیسَ فِیها شَیءٌ مِن اَثَرِ السُّجُودِ (3)

من برای مرد نمی پسندم که بالای پیشانیش صاف دیده شود و اثری از سجود در آن نباشد.

بیان امام علیه السلام به آن معنا نیست که بعضی آنقدر به پیشانی فشار بیاورند که همه جا انگشت نما باشند و به عبارتی ریاکارانه نباشد و شاید منظور امیرالمومنین علی علیه السلام از کسانی است که اهل سجده و عبادت نیستند و یا سجده های طولانی و مستحب به جا نمی آورند والا سجده ریایی حتی مورد ملامت هم قرار گرفته است.

همان بزرگوار فرمود رسول خدا مردی را دید که پیشانیش زخم شده است فرمود هر که از در زور با خدا درآید خداوند او را مغلوب کند و هر که از در فریب با خدا در آید.

1- دعای چهل و هفتم صحیفه
2- فتح 29
3- بحار ج71ص344