چهل حدیث از امام حسین علیه السلام (مصباح الهدی) صفحه 1

مقدمه

به نام خداوند مهرآفرین

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم و خاندان پاکش علیهم السلام فرمانروایان اقالیم سخن اند،سخن در کام آسمانی آنان نرم تر از آب، در جان جویباران است. جوشش سخن از لبان گوهربار آنان، چونان جوشش نور از چشمه­ی خورشید است. آنان بر خلاف دیگران، دانش را از منابع بشری و از لابلای کتابها در نیافته­اند، بلکه شهد علم را دست شاهد علیم علاّم، در کامشان ریخته است. علم آنان از مقوله ی علم حضوری است، نه از جنس علم حصولی. چیزی نزد آنان ناپیدا نیست تا با کاوش و جست­وجو پیدایش کنند.

در زیارت جامعه ی کبیره در وصف اهل بیت علیهم السلام به توصیفاتی برمی­خوریم که در خور فهم ما، عظمت اندیشه و دانش آنان را باز می­نمایاند. توصیفاتی چونان: گنجینه داران علم، گنجوران دانش، نور و برهان الهی، نگاهداران راز الهی، خزانه­داران علم خداوندی، ودیعه­داران حکمت ربانی، زبانهای وحی الهی، میراث داران نبوت و... از جمله توصیفاتی است که از آن بزرگان بی­نظیر ارائه شده است.

تردیدی نیست که برای دستیابی به سرچشمه ی دانش و معدن حکمت، باید رو به درگاه آن بزرگان نهاد و گوهر علم و حکمت را در نزد آنان جست. و از این منظر، بازخوانی سخنان گهربار امامانِ هدایت، ضرورتی فرا زمانی است که در هر روزگار و زمانی میتواند فرزندان آن روزگاران را به اندیشه­ی درست و مسیر حق، راهنمون سازد. و شاید به همین دلیل است که در روایات، تأکید فراوانی برحفظ احادیث پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم و اهل بیت آن حضرت شده است و حفظ