- پیشگفتار 1
- عکس 3
- برای حل مشکلات بشریت 4
- راه محبت 5
- صحیفه مهدویه 6
- دعا راهی به سوی خدا 7
- نام و یاد خدا 7
- هم نشینی با خدا 8
- سرمایه امید 10
- راه امید 11
- عکس 13
- یأس و ناامیدی ممنوع! 15
- از بدترین گناهان 16
- بزرگترین دام شیطان 17
- بهترین حافظ 18
- امید در شدت بلا 19
- امید و انس با خدا 21
- شکوه از خدا 22
- سپاس از خدا در فرهنگ کربلا 23
- شکایت به خدا 24
- در چنگ دیو نفس 25
- پایان فراق 26
- تبرک و توسل 27
- توسل حضرت یوسف علیه السلام 28
- امید پایدار زلیخا 29
- نخستین آفرینش 32
- پذیرش توبه حضرت آدم علیه السلام 33
- عکس 35
- حرکت در بیم و امید 37
- وساطت برای توبه ابلیس 39
- خسارت های عمدی 40
- ناله های شیطان 41
- بی رغبتی دوستان اهل بیت علیهم السلام به گناه 42
- چکیده گفتار 43
- عکس 46
- رحمت الهی در امید و آرزو 48
- حضرت عیسی علیه السلام و پیرمرد 49
- بصیرت شخصی 51
- فرشته امید 52
- منفی گرایی 54
- وعده های شیطان 55
- آرزوهای دنیوی و اخروی 56
- تأمل در دعاها 57
- تنگنای آرزوها 58
- توجه به داده ها 59
- عکس 61
- دو کلمه گفت و گو با خدا 62
- جایی که بیشتر باید امید داشت 63
- داستان موسی علیه السلام 64
- دم رحمانی 66
- حضرت موسی علیه السلام در بحران 67
- موسی علیه السلام در وادی ایمن 68
- ملک سلیمان 69
- مورچه ای که سلیمان را نصیحت کرد! 70
- ملکی بر باد! 72
- ملکه سبا همسر سلیمان می شود! 73
- امیدواری به خدا 74
- ساحران فرعون اهل ایمان می شوند! 75
- برون رفت از حق الناس 77
- حلالیت طلبی و گذشت 79
- چکیده گفتار 80
- عکس 82
- تکیه به خدا در بحران ها 84
- امیدوار کننده ترین آیه 85
- شست و شوی دل و جان 86
- بهشت اجباری 87
- کمک گرفتن از نماز 91
- ادای حقوق دیگران 92
- حلالیت طلبیدن 93
- راه رهایی از حق الناس 94
- راه بندان های معنوی 95
- چکیده گفتار 97
- عکس 98
- درک معنای شرک 100
- بازگشت به سوی خدا 102
- خدا همه گناهان را می آمرزدا 103
- شفاعت؛ والاترین امید 104
- فتح مکه و عفو پیامبر صل الله علیه و آله و سلم 105
- همان سخنی را که یوسف به برادرانش گفت! 106
- آمرزش ممنوع! 107
- جام محبت 108
- خود شکنی 109
- بگذر تا خدا بگذرد! 109
- عذر پذیری 110
- مراقبت از خویش 111
- محرومیت از رحمت و شفاعت 114
- ابوضمضم 115
- تلاش برای صلح و آشتی 116
- عکس 118
- نویدبخش ترین آیه 120
- بازتاب گناه 121
- اصرار بر بدی 123
- معامله با خدا 124
- توبه ای که پذیرفته نمی شود! 124
- تبادل گناه و ثواب 125
- رعایت عدالت در احقاق حق 126
- به خشم در آوردن شیطان 127
- تحمل و رشد 127
- حلالیت طلبی 128
- بیان گناه 129
- پرسش از گناه ممنوع! 130
- توبه، بهتر از اقامه حد 130
- چگونه حلالیت بطلبیم 131
- بخشش یا حق خواهی! 132
- طلب از خدا 133
- عفو و قرب الهی 135
- به دنبال اصلاح اخلاق 136
- عکس 138
- نور محشر 140
- حساب کشی از خود 141
- عبادتی بزرگ 142
- فرار از ستم 144
- توجه به حق الناس 145
- شهیدی دم در بهشت زندانی شد! 146
- اصلاح رفتار 148
- توبه و جبران حقوق 149
- فضیل بن عیاض 151
- عکس 153
خوبی نیست. خود این حلالیت طلبیدن های شفاف گاهی سوء ظن ایجاد می کند که شما دیگر چه گفتید؟ نکند بیشتر از اینها گفتید؟
این طور جاها ما هم می توانیم کلی مطرح کنیم که آقا ما را حلال کن. وقتی مسافرت می رویم، بهانه خوبی است. تلفن کنیم و حلالیت بطلبیم. یا کارهای خیر برای او انجام دهیم. یا برای او دعا کنیم، یا از او تعریف کنیم. این یک راه حل اساسی است.
کارهای خیر انجام دهیم، در زیارتها، ثواب ها، تلاوت قرآن، عبادات مستحبی، آنها را شریک می کنیم. خدا هم جبران می کند.
بخشش یا حق خواهی!
*اگر به ما ظلمی شود و از طرفی احساس کنیم اعمال خیر ما کم است، آیا می توان در دنیا عفو نکرد و منتظر شد تا قیامت از اعمال خیر او برای ما برداشت شود و اعمال خیر ما سنگین تر شود؟ آیا این انتظار حق است؟ این انتظار سود بیشتری دارد، یا بخشیدن؟
این هم سؤال زیبایی است! البته اگر ما نبخشیم، از حق طرف گرفته می شود و به ما داده می شود.
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا یک نفر را مامور کردند و فرمودند: با صدای بلند به اصحاب و یاران بگو:
آن لا یقتل مع رجل علیه دین؛ (1)کسی که دین و بدهی به گردن اوست، همراه من نجنگد.
یعنی در کنار من نباشد. برود دین خود را پرداخت کند. این قدر
1- موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص 417.