امیرالمؤمنین علیه السلام پاسخ می دهد! صفحه 41

را الگوی خویش سازی که با هنر دستان خود از لیف خرما زنبیل می بافت و از همنشینان خود می پرسید چه کسی از شما این زنبیل را می فروشد؟ و با بهای آن به خوردن نان جویی قناعت می کرد.

و اگر می خواهی از عیسی بن مریم علیه السلام بگویم که سنگ را بالش خود قرار می داد، لباس پشمینه ی خشن به تن می کرد و نان خشک می خورد. نان خورش او گرسنگی، و چراغش در شب ماه، و پناهگاه زمستان او شرق و غرب زمین بود. میوه و گل او سبزیجاتی بود که زمین برای چهارپایان می رویاند. زنی نداشت که او را فریفته ی خود سازد، و فرزندی نداشت تا او را خوار و ذلیل نماید. مرکب سواری او دوپایش و خدمتگزار وی دست هایش بود.

س 10: مولای من! در این دنیای وانفسا به چه کسی تأسی کنیم؟(34)

فَتَأسَّ بَنَبِیِّکَ الأطْیَبِ الأطْهَر فَإنَّ فِیهِ اُسْوَهً لِمَنْ تَأسَّی وَ عَزَاءً لِمَنْ تَعَزّی.

پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن که راه و رسم او الگویی است برای الگوطلبان، و مایه ی فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد.

س 11: کمی از رفتار و کردار مربی خود حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم بفرمایید.(35)

وَلَقَدْ کَانَ یَأکُلُ عَلَی الأرْضِ وَ یَجْلِسُ جِلْسَهَ الْعَبْدِ وَ یَخْصِفُ بِیَدِهِ نَعْلَهُ وَ یَرْقَعُ بِیَدِهِ ثَوْبَهُ وَ یَرْکَبُ الْحِمَارَ الْعَاری وَ یُرْدِفُ خَلْفَهُ.

و همانا پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم بر روی زمین می نشست و غذا می خورد و همچون برده ساده می نشست و با دست خود کفش خود را وصله می زد و جامه ی خود را با دست خود می دوخت و بر الاغ برهنه می نشست و دیگری را پشت سر خویش سوار می کرد.

س 12: مولای من! پیامبر در منزل خود چگونه رفتار می کردند؟(36)

وَ یَکُونُ السِّتْرُ عَلَی بَابِ بَیْتِهِ فَتَکُونُ فِیهِ التَّصَاویرُ فَیَقُولُ یَا فُلاَنَهُ لإحْدَی أزْوَاجِهِ غَیِّبِیهِ عَنِّی فَإِنِّی إذَا نَظَرْتُ إلَیهِ ذَکَرْتُ الدُّنْیَا وَ زخَارفَهَا.